Dyrektywa PSD2

• Udostępnianie interfejsu do bankowości internetowej podmiotom trzecim (TPP),
• Publikowanie raportów dostępności bankowości internetowej i interfejsów dla podmiotów trzecich,
• Silne uwierzytelnienie (wymuszenie dwuskładnikowej weryfikacji Klienta),
• Skrócenie czasu obsługi reklamacji do max 35 dni,
• Obniżenie odpowiedzialności za nieautoryzowane transakcje Klienta ze 150 na 50 EUR,
• Skrócenie czasu sesji w bankowości internetowej z 20 na 5 minut.

Dyrektywa PSD2 wprowadziła konieczność stosowania procedur silnego uwierzytelnienia, które opierają się na stosowaniu co najmniej dwóch elementów należących do kategorii:

• Wiedza – to kod (np. PIN), hasło lub inny element, który jest znany tylko Klientowi – posiadaczowi danego instrumentu płatniczego lub bankowości internetowej,
• Posiadanie – to element, który w posiadaniu ma użytkownik (np. karta plastikowa, telefon z kartą SIM) i który może zostać użyty w trakcie dokonywania płatności lub korzystania z bankowości internetowej,
• Cecha Klienta – to specyficzna dla danego Klienta cecha, którą tylko on dysponuje i która go jednoznacznie wyróżnia. Dobrym przykładem jest biometria w postaci np. odcisku palca, tęczówki oka czy układu żył.

Procedury silnego uwierzytelnienia są stosowane przy dokonywaniu płatności w terminalach płatniczych (POS), płatnościach za zakupy internetowe (e-commerce, m-commerce) oraz logowaniu i korzystaniu z bankowości internetowej czy mobilnej.